रामायण मनका 108 जप – Ramayan Manka 108 Hindi
इस वेबसाइट के लेख आपको रामायण मनका 108 हिंदी में बताते हुए बहुत अच्छा महसूस हो रहा है बताया गया है कि श्री राम चरित शाट कोटि यह शलोको में गया गया है रामायण मनका 108 (Ramayan Manka 108) में संपूर्ण रामायण समाहित है। इसके हर एक अक्षर से सुकून और शांति मिलती है। हमेशा राम नाम की माला का जाप करना चाहिए। राम नाम जाप की माला रोजाना करने से मन की सभी मनोकामनाएं पूर्ण होती है। निचे दिये गया है रामायण मनका 108 –
रघुपति राघव राजा राम ।
पतितपावन सीताराम ॥
raghupati rāghava rājā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥
जय रघुनन्दन जय घनश्याम ।
पतितपावन सीताराम ॥
jaya raghunandana jaya ghanaśyāma ।
patitapāvana sītārāma ॥
भीड़ पड़ी जब भक्त पुकारे ।
दूर करो प्रभु दुःख हमारे ॥
bhīḍa paḍadī jaba bhakta pukāre ।
dūra karo prabhu duḥkha hamāre ॥
दशरथ के घर जन्मे राम ।
पतितपावन सीताराम ॥१॥
daśaratha ke ghara janme rām ।
patitapāvana sītārāma ॥1॥
विश्वामित्र मुनीश्वर आये ।
दशरथ भूप से वचन सुनाये ॥
viśvāmitra munīśvara āye ।
daśaratha bhūpa se vacana sunāye ॥
संग में भेजे लक्ष्मण राम ।
पतितपावन सीताराम ॥2॥
sang meṃ bheje lakṣmaṇa rām ।
patitapāvana sītārāma ॥2॥
वन में जाय ताड़का मारी ।
चरण छुआए अहिल्या तारी ॥
vana meṃ jāya tāḍa़kā mārī ।
caraṇa chuāe ahilyā tārī ॥
ऋषियों के दुःख हरते राम ।
पतितपावन सीताराम ॥3॥
ṛṣiyoṃ ke duḥkha harate rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥3॥
जनक पुरी रघुनन्दन आए ।
नगर निवासी दर्शन पाए ॥
janaka purī raghunandana āe ।
nagara nivāsī darśana pāe ॥
सीता के मन भाये राम ।
पतितपावन सीताराम ॥4॥
sītā ke mana bhāye rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥4॥
रघुनन्दन ने धनुष चढ़ाया ।
सब राजों का मान घटाया ॥
raghunandana ne dhanuṣa caḍha़āyā ।
saba rājoṃ kā māna ghaṭāyā ॥
सीता ने वर पाये राम ।
पतितपावन सीताराम ॥5॥
sītā ne vara pāye rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥5॥
परशुराम क्रोधित हो आये ।
दुष्ट भूप मन में हरषाये ॥
paraśurāma krodhita ho āye ।
duṣṭa bhūpa mana meṃ haraṣāye ॥
जनक राय ने किया प्रणाम ।
पतितपावन सीताराम ॥6॥
janaka rāya ne kiyā praṇāma ।
patitapāvana sītārāma ॥6॥
बोले लखन सुनो मुनि ग्यानी ।
संत नहीं होते अभिमानी ॥
bole lakhana suno muni gyānī ।
saṃta nahīṃ hote abhimānī ॥
मीठी वाणी बोले राम ।
पतितपावन सीताराम ॥7॥
mīṭhī vāṇī bole rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥7॥
लक्ष्मण वचन ध्यान मत दीजो ।
जो कुछ दण्ड दास को दीजो ॥
lakṣmaṇa vacana dhyāna mata dījo ।
jo kucha daṇḍa dāsa ko dījo ॥
धनुष तुडइय्या मैं हूं राम ।
पतितपावन सीताराम ॥8॥
dhanuṣa tuḍaiyyā maiṃ hūṃ rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥8॥
लेकर के यह धनुष चढ़ाओ ।
अपनी शक्ती मुझे दिखाओ ॥
lekara ke yaha dhanuṣa caḍha़āo ।
apanī śaktī mujhe dikhāo ॥
छूवत चाप चढ़ाये राम ।
पतितपावन सीताराम ॥9॥
chūvata cāpa caḍha़āye rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥9॥
हुई उर्मिला लखन की नारी ।
श्रुति कीर्ति रिपुसूदन प्यारी ॥
huī urmilā lakhana kī nārī ।
śruti kīrti ripusūdana pyārī ॥
हुई माण्डवी भरत के बाम ।
पतितपावन सीताराम ॥10॥
huī māṇḍavī bharata ke bāma ।
patitapāvana sītārāma ॥10॥
अवधपुरी रघुनन्दन आये ।
घर-घर नारी मंगल गाये
avadhapurī raghunandana āye ।
ghara-ghara nārī maṃgala gāye ॥
बारह वर्ष बिताये राम।
पतितपावन सीताराम ॥11॥
bāraha varṣa bitāye rāma।
patitapāvana sītārāma ॥11॥
गुरु वशिष्ठ से आज्ञा लीनी ।
राज तिलक तैयारी कीनी ॥
guru vaśiṣṭha se ājñā līnī ।
rāja tilaka taiyārī kīnī ॥
कल को होंगे राजा राम ।
पतितपावन सीताराम ॥12॥
kala ko hoṃge rājā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥12॥
कुटिल मंथरा ने बहकायी ।
कैकई ने यह बात सुनाई ॥
kuṭila maṃtharā ne bahakāyī ।
kaikaī ne yaha bāta sunāī ॥
दे दो मेरे दो वरदान ।
पतितपावन सीताराम ॥13॥
de do mere do varadāna ।
patitapāvana sītārāma ॥13॥
मेरी विनती तुम सुन लीजो ।
भरत पुत्र को गदी दीजो ॥
merī vinatī tuma suna lījo ।
bharata putra ko gadī dījo ॥
होत प्रात वन भेजो राम ।
पतितपावन सीताराम ॥14॥
hota prāta vana bhejo rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥14॥
धरनी गिरे भूप तत्काल ।
लागा दिल में सूल विशाल ॥
dharanī gire bhūpa tatkāla ।
lāgā dila meṃ sūla viśāla ॥
तब सुमंत बुलवाए राम ।
पतितपावन सीताराम ॥15॥
taba sumaṃta bulavāe rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥15॥
राम पिता को शीश नवाए ।
मुख से वचन कहा नहीं जाए॥
rāma pitā ko śīśa navāe ।
mukha se vacana kahā nahīṃ jāe॥
कैकयी वचन सुनायो राम ।
पतितपावन सीताराम ॥16॥
kaikayī vacana sunāyo rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥16॥
राजा के तुम प्राणों प्यारे ।
इनके दुःख हरोगे सारे ॥
rājā ke tuma prāṇoṃ pyāre ।
inake duḥkha haroge sāre ॥
अब तुम वन में जाओ राम ।
पतितपावन सीताराम ॥17॥
aba tuma vana meṃ jāo rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥17॥
वन में चौदह वर्ष बिताओ।
रघुकुल रीति नीति अपनाओ ॥
vana meṃ caudaha varṣa bitāo।
raghukula rīti nīti apanāo ॥
आगे इच्छा तुम्हरी राम ।
पतितपावन सीताराम ॥18॥
āge icchā tumharī rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥18॥
सुनत वचन राघव हर्षाए ।
माता जी के मन्दिर आये॥
sunata vacana rāghava harṣāe ।
mātā jī ke mandira āye
चरण कमल में किया प्रणाम ।
पतितपावन सीताराम ॥19॥
charaṇa kamala meṃ kiyā praṇāma ।
patitapāvana sītārāma ॥19॥
माता जी मैं तो वन जाऊं ।
चौदह वर्ष बाद फिर आऊं ॥
mātā jī maiṃ to vana jāūṃ ।
caudaha varṣa bāda phira āūṃ ॥
चरण कमल देखू सुख धाम ।
पतितपावन सीताराम ॥20॥
charaṇa kamala dekhū sukha dhāma ।
patitapāvana sītārāma ॥20॥
सुनी शूल सम जब यह बानी ।
भू पर गिरी कौशिला रानी ॥
sunī śūla sama jaba yaha bānī ।
bhū para girī kauśilā rānī ॥
धीरज बंधा रहे श्री राम ।
पतितपावन सीताराम ॥21॥
dhīraja baṃdhā rahe śrī rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥21॥
सीताजी जब यह सुन पाई।
रंग महल से नीचे आई ॥
sītājī jaba yaha suna pāī।
raṃga mahala se nīce āī ॥
कौशल्या को किया प्रणाम ।
पतितपावन सीताराम॥22॥
kauśalyā ko kiyā praṇāma ।
patitapāvana sītārāma॥22॥
मेरी चूक क्षमा कर दीजो ।
वन जाने की आज्ञा दीजो ॥
merī chūk kṣamā kara dījo ।
vana jāne kī ājñā dījo ॥
सीता को समझाते राम ।
पतितपावन सीताराम॥23॥
sītā ko samajhāte rāma ।
patitapāvana sītārāma॥23॥
मेरी सीख सिया सुन लीजो ।
सास ससुर की सेवा कीजिए ॥
merī sīkha siyā suna lījo ।
sāsa sasura kī sevā kījie ॥
मुझको भी होगा विश्राम ।
पतितपावन सीताराम ॥24॥
mujhako bhī hogā viśrāma ।
patitapāvana sītārāma ॥24॥
मेरा दोष बता प्रभु दीजो ।
संग मुझे सेवा में लीजो ॥
merā doṣa batā prabhu dījo ।
saṃga mujhe sevā meṃ lījo ॥
अर्धांगिनी तुम्हारी राम ।
पतितपावन सीताराम ॥25॥
ardhāṃginī tumhārī rām ।
patitapāvana sītārāma ॥25॥
समाचार सुनि लक्ष्मण आए ।
धनुष बाण संग परम सुहाए ॥
samācāra suni lakṣmaṇa āe ।
dhanuṣa bāṇa saṃga parama suhāe ॥
बोले संग चलूंगा श्रीराम ।
पतितपावन सीताराम ॥26॥
bole saṃga calūṃgā śrīrām ।
patitapāvana sītārāma ॥26॥
राम लखन मिथिलेशकुमारी ।
वन जाने की करी तैयारी ॥
rām lakhana mithileśakumārī ।
vana jāne kī karī taiyārī ॥
रथ में बैठ गये सुख धाम ।
पतितपावन सीताराम ॥27॥
ratha meṃ baiṭha gaye sukha dhāma ।
patitapāvana sītārāma ॥27॥
अवधपुरी के सब नर नारी ।
समाचार सुन व्याकुल भारी ॥
avadhapurī ke saba nara nārī ।
samācāra suna vyākula bhārī ॥
मचा अवध में अति कोहराम ।
पतितपावन सीताराम ॥28॥
macā avadha meṃ ati koharāma ।
patitapāvana sītārāma ॥28॥
शृंगवेरपुर रघुवर आए ।
रथ को अवधपुरी लौटाए।
śṛṃgaverapura raghuvara āye ।
ratha ko avadhapurī lauṭāye।
गंगा तट पर आए राम ।
पतितपावन सीताराम॥29॥
gaṃgā taṭa pr āye rām ।
patitapāvana sītārām॥29॥
केवट कहे चरण धुलवाओ ।
पीछे नौका में चढ़ जाओ
kevaṭa kahe charaṇa dhulavāo ।
pīche naukā meṃ chaḍh jāo
पत्थर कर दी नारी राम ।
पतितपावन सीताराम॥30॥
patthara kara dī nārī rām ।
patitapāvana sītārāma॥30॥
लाया एक कठौता पानी ।
चरण कमल धोये सुखमानी ॥
lāyā eka kaṭhautā pānī ।
caraṇa kamala dhoye sukhamānī ॥
नाव चढ़ाये लक्ष्मण राम ।
पतितपावन सीताराम ॥31॥
nāva caḍhaāye lakṣmaṇa rām ।
patitapāvan sītārām ॥31॥
उतराई में मुदरी दीन्हीं।
केवट ने यह विनती कीन्हीं ॥
utarāī meṃ mudarī dīnhīṃ।
kevaṭa ne yaha vinatī kīnhīṃ ॥
उतराई नहीं लूंगा राम ।
पतितपावन सीताराम ॥32॥
utarāī nahīṃ lūngā rām ।
patitapāvan sītārām ॥32॥
तुम आए हम घाट उतारे ।
हम आयेंगे घाट तुम्हारे ॥
tuma āe hama ghāṭa utāre ।
hama āyeṃge ghāṭa tumhāre ॥
तब तुम पार लगाओ राम ।
पतितपावन सीताराम ॥33॥
taba tuma pāra lagāo rām ।
patitapāvana sītārām ॥33॥
भरद्वाज आश्रम पर आए ।
राम लखन ने शीष नवाए ॥
bharadvāja āśrama para āe ।
rāma lakhana ne śīṣa navāe ॥
एक रात कीन्हां विश्राम ।
पतितपावन सीताराम॥34॥
eka rāta kīnhāṃ viśrāma ।
patitapāvana sītārāma॥34॥
भाई भरत अयोध्या आए ।
कैकई को कटु वचन सुनाए।
bhāī bharata ayodhyā āe ।
kaikaī ko kaṭu vacana sunāe।
क्यों तुमने वन भेजे राम ।
पतितपावन सीताराम ॥35॥
kyoṃ tumane vana bheje rām ।
patitapāvana sītārām ॥35॥
चित्रकूट रघुनन्दन आए ।
वन को देख सिया सुख पाए॥
chitrakūṭa raghunandana āe ।
vana ko dekha siyā sukha pāe॥
मिले भरत से भाई राम ।
पतितपावन सीताराम ॥36 ॥
mile bharata se bhāī rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥36 ॥
अवधपुरी को चलिए भाई ।
ये सब कैकई की कुटिलाई ॥
avadhapurī ko calie bhāī ।
ye saba kaikaī kī kuṭilāī ॥
तनिक दोष नहीं मेरा राम ।
पतितपावन सीताराम॥37॥
tanika doṣa nahīṃ merā rām ।
patitapāvana sītārām॥37॥
चरण पादुका तुम ले जाओ ।
पूजा कर दर्शन फल पावो॥
caraṇa pādukā tuma le jāo ।
pūjā kara darśana phala pāvo॥
भरत को कंठ लगाए राम ।
पतितपावन सीताराम॥38॥
bharata ko kaṃṭha lagāe rām ।
patitapāvana sītārāma॥38॥
आगे चले राम रघुराया ।
निशाचरों को वंश मिटाया॥
āge cale rāma raghurāyā ।
niśācaroṃ ko vaṃśa miṭāyā॥
ऋषियों के हुए पूरन काम ।
पतितपावन सीताराम ॥39॥
ṛṣiyoṃ ke hue pūrana kāma ।
patitapāvana sītārāma ॥39॥
‘अनसुइया’ की कुटिया आये ।
दिव्य वस्त्र सिय मां ने पाये ॥
‘anasuiyā’ kī kuṭiyā āye ।
divya vastra siya māṃ ne pāye ॥
था मुनि अत्री का वह धाम ।
पतितपावन सीताराम ॥40॥
thā muni atrī kā vaha dhāma ।
patitapāvana sītārāma ॥40॥
मुनिस्थान आए रघुराई ।
सूर्पनखा की नाक कटाई ॥
munisthāna āe raghurāī ।
sūrpanakhā kī nāka kaṭāī ॥
खरदूषन को मारे राम ।
पतितपावन सीताराम॥41॥
kharadūṣana ko māre rāma ।
patitapāvana sītārāma॥41॥
पंचवटी रघुनन्द आए ।
कनक मृगा के संग में धाए॥
paṃcavaṭī raghunanda āe ।
kanaka mṛgā ke saṃga meṃ dhāe॥
लक्ष्मण तुम्हें बुलाते राम ।
पतितपावन सीताराम ॥42 ॥
lakṣmaṇa tumheṃ bulāte rām ।
patitapāvana sītārāma ॥42 ॥
रावण साधु वेष में आया ।
भूख ने मुझको बहुत सताया ॥
rāvaṇa sādhu veṣa meṃ āyā ।
bhūkha ne mujhako bahuta satāyā ॥
भिक्षा दो यह धर्म का काम ।
पतितपावन सीताराम ॥43॥
bhikṣā do yaha dharma kā kāma ।
patitapāvana sītārāma ॥43॥
भिक्षा लेकर सीता आई ।
हाथ पकड़ रथ में बैठाई ॥
bhikṣā lekara sītā āī ।
hātha pakaḍa़ ratha meṃ baiṭhāī ॥
सूनी कुटिया देखी राम ।
पतितपावन सीताराम ॥44॥
sūnī kuṭiyā dekhī rām ।
patitapāvana sītārām ॥44॥
धरनी गिरे राम रघुराई ।
सीता के बिन व्याकुलताई ॥
dharanī gire rāma raghurāī ।
sītā ke bina vyākulatāī ॥
हे प्रिय सीते, चीखे राम ।
पतितपावन सीताराम ॥45॥
he priya sīte, cīkhe rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥45॥
लक्ष्मण, सीता छोड़ न आते।
जनक दुलारी को नहीं गंवाते ॥
lakṣmaṇa, sītā choḍa़ na āte।
janaka dulārī ko nahīṃ gaṃvāte ॥
बने बनाये विगड़े काम ।
पतितपावन सीताराम॥46 ॥
bane banāye vigaḍa़e kām ।
patitapāvana sītārām॥46 ॥
कोमल बदन सुहासिनि सीते ।
तुम बिन व्यर्थ रहेंगे जीते ॥
komala badana suhāsini sīte ।
tuma bina vyartha raheṃge jīte ॥
लगे चांदनी-जैसे घाम
पतितपावन सीताराम ॥47॥
lage cāṃdanī-jaise ghāma
patitapāvana sītārāma ॥47॥
सुन री मैना, रे तोता ।
सुन मैं भी पंखो वाला होता ॥
suna rī mainā, re totā ।
suna maiṃ bhī paṃkho vālā hotā ॥
वन वन लेता ढूँढ तमाम ।
पतितपावन सीताराम॥48॥
vana vana letā ḍhūm̐ḍha tamāma ।
patitapāvana sītārāma॥48॥
श्यामा हिरनी तू ही बता दे ।
जनक नन्दनी मुझे मिला दे॥
śyāmā hiranī tū hī batā de ।
janaka nandanī mujhe milā de॥
तेरे जैसी आंखें श्याम।
पतितपावन सीताराम ॥49॥
tere jaisī āṃkheṃ śyāma।
patitapāvana sītārāma ॥49॥
वन वन ढूंढ रहे रघुराई ।
जनक दुलारी कहीं न पाई॥
vana vana ḍhūṃḍha rahe raghurāī ।
janaka dulārī kahīṃ na pāī॥
गिद्धराज ने किया प्रणाम ।
पतितपावन सीताराम ॥50॥
giddharāja ne kiyā praṇāma ।
patitapāvana sītārāma ॥50॥
चखचख कर फल शबरी लाई ।
प्रेम सहित खाए रघुराई ॥
cakhacakha kara phala śabarī lāī ।
prema sahita khāe raghurāī ॥
ऐसे मीठे नहीं हैं आम ।
पतितपावन सीताराम ॥51॥
aise mīṭhe nahīṃ haiṃ āma ।
patitapāvana sītārāma ॥51॥
विप्र रूप धरि हनुमत आए।
चरण कमल में शीश नवाए॥
vipra rūpa dhari hanumata āe।
caraṇa kamala meṃ śīśa navāe॥
कन्धे पर बैठाये राम।
पतितपावन सीताराम ॥52॥
kandhe para baiṭhāye rāma।
patitapāvana sītārāma ॥52॥
सुग्रीव से करी मिताई ।
अपनी सारी कथा सुनाई ॥
sugrīva se karī mitāī ।
apanī sārī kathā sunāī ॥
बाली पहुंचाया निज धाम ।
पतितपावन सीताराम ॥53॥
bālī pahuṃcāyā nija dhām ।
patitapāvana sītārām ॥5 3॥
सिंहासन सुग्रीव बिठाया ।
मन में वह अति ही हर्षाया ॥
siṃhāsana sugrīva biṭhāyā ।
mana meṃ vaha ati hī harṣāyā ॥
वर्षा ऋतु आई हे राम ।
पतितपावन सीताराम॥54॥
varṣā ṛtu āī he rāma ।
patitapāvana sītārāma॥54॥
हे भाई लक्ष्मण तुम जाओ ।
वानरपति को यूं समझाओ ॥
he bhāī lakṣmaṇa tuma jāo ।
vānarapati ko yūṃ samajhāo ॥
सीता बिन व्याकुल हैं राम ।
पतितपावन सीताराम ॥55॥
sītā bina vyākula haiṃ rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥5 5॥
देश देश वानर भिजवाए ।
सागर के सब तट पर आए ॥
deśa deśa vānara bhijavāe ।
sāgara ke saba taṭa para āe ॥
सहते भूख प्यास और घाम ।
पतितपावन सीताराम ॥56॥
sahate bhūkha pyāsa aura ghāma ।
patitapāvana sītārāma ॥56॥
सम्पाती ने पता बताया ।
सीता को रावण ले आया ॥
sampātī ne patā batāyā ।
sītā ko rāvaṇa le āyā ॥
सागर कूद गये हनुमानजी ।
पतितपावन सीताराम ॥57॥
sāgara kūda gaye hanumāna ।
patitapāvana sītārāma ॥57॥
कोने कोने पता लगाया ।
भगत विभीषन का घर पाया॥
kone kone patā lagāyā ।
bhagata vibhīṣana kā ghara pāyā॥
हनूमान ने किया प्रणाम ।
पतितपावन सीताराम ॥58॥
hanūmāna ne kiyā praṇāma ।
patitapāvana sītārāma ॥58॥
अशोक वाटिका हनुमत आए ।
वृक्ष तले सीता को पाए॥
aśoka vāṭikā hanumata āe ।
vṛkṣa tale sītā ko pāe॥
आंसू बरसे आठों याम ।
पतितपावन सीताराम ॥59॥
āṃsū barase āṭhoṃ yāma ।
patitapāvana sītārāma ॥59 ॥
रावण संग निशचरी लाके ।
सीता को बोला समझा के ॥
rāvaṇa saṃga niśacarī lāke ।
sītā ko bolā samajhā ke ॥
मेरी ओर तो देखो बाम ।
पतितपावन सीताराम ॥60॥
merī ora to dekho bāma ।
patitapāvana sītārāma ॥60॥
मन्दोदरी बना दूं दासी ।
सब सेवा में लंका वासी ॥
mandodarī banā dūṃ dāsī ।
saba sevā meṃ laṃkā vāsī ॥
करो भवन चलकर विश्राम ।
पतितपावन सीताराम ॥61॥
karo bhavana calakara viśrāma ।
patitapāvana sītārāma ॥61॥
चाहे मस्तक कटे हमारा ।
मैं देखूं न बदन तुम्हारा ॥
chāhe mastaka kaṭe hamārā ।
maiṃ dekhūṃ na badana tumhārā ॥
मेरे तन मन धन हैं राम ।
पतितपावन सीताराम ॥62॥
mere tana mana dhana haiṃ rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥6 2॥
ऊपर से मुद्रिका गिराई ।
सीता जी ने कंठ लगाई ॥
ūpara se mudrikā girāī ।
sītā jī ne kaṃṭha lagāī ॥
हनूमान जी ने किया प्रणाम ।
पतितपावन सीताराम ॥63॥
Hanuman ji ne kiyā praṇām ।
patitapāvana sītārāma ॥63 ॥
मुझको भेजा है रघुराया ।
सागर कूद यहां मैं आया ॥
Mujha ko bhejā hai raghurāyā ।
sāgara kūda yahāṃ maiṃ āyā ॥
मैं हूं राम दास हनुमान ।
पतितपावन सीताराम ॥64॥
maiṃ hūṃ rāma dāsa hanumāna ।
patitapāvana sītārāma ॥64 ॥
भूख लगी फल खाना चाहूँ ।
जो माता की आज्ञा पाऊँ ॥
bhūkha lagī phala khānā cāhūm̐ ।
jo mātā kī ājñā pāūm̐ ॥
सब के स्वामी हैं श्रीराम ।
पतितपावन सीताराम॥65॥
saba ke svāmī haiṃ śrīrāma ।
patitapāvana sītārāma॥65 ॥
सावधान होकर फल खाना ।
रखवालों को भूल न जाना ॥
sāvadhāna hokara phala khānā ।
rakhavāloṃ ko bhūla na jānā ॥
निशाचरों का है यह धाम ।
पतितपावन सीताराम ॥66॥
niśācaroṃ kā hai yaha dhāma ।
patitapāvana sītārāma ॥66॥
हनूमान ने वृक्ष उखाड़े ।
देख देख माली ललकारे ॥
hanūmāna ne vṛkṣa ukhāḍae ।
rāma rāma dekha dekha mālī lalakāre ॥
मार-मार पहुंचाये धाम ।
पतितपावन सीताराम ॥67॥
māra-māra pahuṃcāye dhāma ।
patitapāvana sītārāma ॥6 7॥
अक्षयकुमार को स्वर्गपहुंचाया।
इन्द्रजीत फाँसी ले आया ॥
akṣayakumāra ko svargapahuṃcāyā।
indrajīta phām̐sī le āyā ॥
ब्रह्मफाँस से बंधे हनुमान ।
पतितपावन सीताराम ॥68॥
brahmaphām̐sa se baṃdhe hanumāna ।
patitapāvana sītārāma ॥68 ॥
सीता को तुम लौटा दीजो ।
उन से क्षमा याचना कीजो ॥
sītā ko tuma lauṭā dījo ।
una se kṣamā yācanā kījo ॥
तीन लोक के स्वामी राम ।
पतितपावन सीताराम ॥69॥
tīna loka ke svāmī rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥69॥
भगत विभीषण ने समझाया ।
रावण ने उसको धमकाया ॥
bhagata vibhīṣaṇa ne samajhāyā ।
rāvaṇa ne usako dhamakāyā ॥
सनमुख देख रहे हनुमान ।
पतितपावन सीताराम॥70॥
sanamukha dekha rahe hanumāna ।
patitapāvana sītārāma॥70 ॥
रुई, तेल, घृत, वसन मंगाई ।
पूँछ बाँध कर आग लगाई ॥
ruī, tela, ghṛta, vasana maṃgāī ।
pūm̐cha bām̐dha kara āga lagāī ॥
पूँछ घुमाई है हनुमान ।
पतितपावन सीताराम ॥71॥
pūm̐cha ghumāī hai hanumāna ।
patitapāvana sītārāma ॥71॥
सब लंका में आग लगाई ।
सागर में जा पूँछ बुझाई॥
saba laṃkā meṃ āga lagāī ।
sāgara meṃ jā pūm̐cha bujhāī॥
हृदय कमल में राखे राम ।
पतितपावन सीताराम ॥72॥
hṛdaya kamala meṃ rākhe rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥72॥
सागर कूद लौट कर आए ।
समाचार रघुवर ने पाए ॥
sāgara kūda lauṭa kara āe ।
samācāra raghuvara ne pāe ॥
जो मांगा सो दिया इनाम ।
पतितपावन सीताराम ॥73॥
jo māṃgā so diyā ināma ।
patitapāvana sītārāma ॥73 ॥
वानर रीछ संग में लाए ।
लक्ष्मण सहित सिंधु तट आए ॥
vānara rīcha saṃga meṃ lāe ।
lakṣmaṇa sahita siṃdhu taṭa āe ॥
लगे सुखाने सागर राम ।
पतितपावन सीताराम ॥74॥
lage sukhāne sāgara rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥74॥
सेतू कपि नल नील बनावें ।
राम राम लिख सिला तिरावें ॥
setū kapi nala nīla banāveṃ ।
rāma rāma likha silā tirāveṃ ॥
लंका पहुंचे राजा राम ।
पतितपावन सीताराम ॥75॥
laṃkā pahuṃce rājā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥75॥
अंगद चल लंका में आया ।
सभा बीच में पांव जमाया॥
bālī putra mahā baladhāma ।
patitapāvana sītārāma ॥76॥
बाली पुत्र महा बलधाम ।
पतितपावन सीताराम ॥76॥
bālī putra mahā baladhāma ।
patitapāvana sītārāma ॥76॥
रावण पांव हटाने आया ।
अंगद ने फिर पांव उठाया ॥
rāvaṇa pāṃva haṭāne āyā ।
aṃgada ne phira pāṃva uṭhāyā ॥
क्षमा करें तुझको श्री राम ।
पतितपावन सीताराम ॥77॥
kṣamā kareṃ tujhako śrī rām ।
patitapāvana sītārāma ॥77॥
निशाचरों की सेना आई ।
गरज गरज कर हुई लड़ाई ॥
niśācaroṃ kī senā āī ।
garaja garaja kara huī laḍaāī ॥
वानर बोले जय सिया राम ।
पतितपावन सीताराम ॥78॥
vānara bole jaya siyā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥78 ॥
इन्द्रजीत ने शक्ति चलाई ।
धरनी गिरे लखन मुरझाई ॥
indrajīta ne śakti calāī ।
dharanī gire lakhana murajhāī ॥
चिन्ता करके रोये राम ।
पतितपावन सीताराम ॥79॥
chintā karake roye rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥79॥
जब मैं अवधपुरी से आया ।
हाय पिता ने प्राण गंवाया ॥
jaba maiṃ avadhapurī se āyā ।
hāya pitā ne prāṇa gaṃvāyā ॥
बन में गई चुराई बाम ।
पतितपावन सीताराम ॥80॥
bana meṃ gaī curāī bāma ।
patitapāvana sītārāma ॥80॥
भाई तुमने भी छिटकाया ।
जीवन में कुछ सुख नहीं पाया ॥
bhāī tumane bhī chiṭakāyā ।
jīvana meṃ kucha sukha nahīṃ pāyā ॥
सेना में भारी कोहराम ।
पतितपावन सीताराम ॥81॥‘
senā meṃ bhārī koharāma ।
patitapāvana sītārāma ॥81॥
जो संजीवनी बूटी को लाए ।
तो भाई जीवित हो जाये ॥
jo saṃjīvanī būṭī ko lāe ।
to bhāī jīvita ho jāye ॥
बूटी लाये तब हनुमान ।
पतितपावन सीताराम ॥82॥
būṭī lāye taba hanumāna ।
patitapāvana sītārāma ॥82॥
जब बूटी का पता न पाया ।
पर्वत ही लेकर के आया ॥
jaba būṭī kā patā na pāyā ।
parvata hī lekara ke āyā ॥
काल नेम पहुँचाया धाम ।
पतितपावन सीताराम ॥83॥
kāla nema pahum̐cāyā dhāma ।
patitapāvana sītārāma ॥83 ॥
भक्त भरत ने बाण चलाया ।
चोट लगी हनुमत लंगड़ाया ॥
bhakta bharata ne bāṇa calāyā ।
coṭa lagī hanumata laṃgaḍaāyā ॥
मुख से बोले जय सिया राम ।
पतितपावन सीताराम ॥84॥
mukha se bole jaya siyā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥84॥
बोले भरत बहुत पछताकर ।
पर्वत सहित बाण बैठाकर ॥
bole bharata bahuta pachatākara ।
parvata sahita bāṇa baiṭhākara ॥
तुम्हें मिला दूं राजा राम ।
पतितपावन सीताराम ॥85॥
tumheṃ milā dūṃ rājā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥85॥
बूटी लेकर हनुमत आया ।
लखन लाल उठ शीश नवाया ॥
būṭī lekara hanumata āyā ।
lakhana lāla uṭha śīśa navāyā ॥
हनुमत कंठ लगाये राम ।
पतितपावन सीताराम ॥86॥
hanumata kaṃṭha lagāye rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥86 ॥
कुम्भकरन उठकर तब आया।
एक बाण से उसे गिराया ॥
kumbhakarana uṭhakara taba āyā।
eka bāṇa se use girāyā ॥
इन्द्र जीत पहुँचाया धाम ।
पतितपावन सीताराम ॥87॥
indra jīta pahum̐cāyā dhāma ।
patitapāvana sītārāma॥87॥
दुर्गापूजन रावण कीनो ।
नौ दिन तक आहार न लीनो ॥
durgāpūjana rāvaṇa kīno ।
nau dina taka āhāra na līno ॥
आसन बैठ किया है ध्यान ।
पतितपावन सीताराम ॥88॥
āsana baiṭha kiyā hai dhyāna ।
patitapāvana sītārāma ॥88॥
रावण का व्रत खंडित कीना ।
परम धाम पहुँचा ही दीना ॥
rāvaṇa kā vrata khaṃḍita kīnā ।
parama dhāma pahum̐cā hī dīnā ॥
वानर बोले जय सिया राम ।
पतितपावन सीताराम ॥89॥
vānara bole jaya siyā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥89॥
सीता ने हरि दर्शन कीना ।
चिन्ता शोक सभी तज दीना ॥
sītā ne hari darśana kīnā ।
cintā śoka sabhī taja dīnā ॥
हँस कर बोले राजा राम ।
पतितपावन सीताराम ॥90॥
ham̐sa kara bole rājā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥90॥
पहले अग्नि परीक्षा पाओ।
पीछे निकट हमारे आओ ॥
pahale agni parīkṣā pāo।
pīche nikaṭa hamāre āo ॥
तुम हो पतिव्रता हे बाम ।
पतितपावन सीताराम ॥91॥
tuma ho pativratā he bāma ।
patitapāvana sītārāma ॥91 ॥
करी परीक्षा कंठ लगाई ।
सब वानर सेना हरषाई॥
karī parīkṣā kaṃṭha lagāī ।
saba vānara senā haraṣāī॥
राज्य विभीषन दीन्हा राम ।
पतितपावन सीताराम ॥92॥
rājya vibhīṣana dīnhā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥92 ॥
फिर पुष्पक विमान मंगवाया ।
सीता सहित बैठि रघुराया॥
phira puṣpaka vimāna maṃgavāyā ।
sītā sahita baiṭhi raghurāyā॥
दण्डकवन में उतरे राम ।
पतितपावन सीताराम ॥93॥
daṇḍakavana meṃ utare rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥93॥
ऋषिवर सुन दर्शन को आए ।
स्तुति कर मन में हर्षाये॥
ṛṣivara suna darśana ko āe ।
stuti kara mana meṃ harṣāye॥
तब गंगा तट आये राम ।
पतितपावन सीताराम ॥94॥
taba gaṃgā taṭa āye rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥94॥
नन्दी ग्राम पवनसुत आए ।
भगत भरत को वचन सुनाए ॥
nandī grāma pavanasuta āe ।
bhagata bharata ko vacana sunāe ॥
लंका से आए हैं राम ।
पतितपावन सीताराम ॥95॥
laṃkā se āe haiṃ rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥95॥
कहो विप्र तुम कहां से आए ।
ऐसे मीठे वचन सुनाए॥
kaho vipra tuma kahāṃ se āe ।
aise mīṭhe vacana sunāe॥
मुझे मिला दो भैया राम ।
पतितपावन सीताराम ॥96॥
mujhe milā do bhaiyā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥96॥
अवधपुरी रघुनन्दन आये ।
मन्दिर मन्दिर मंगल छाये ॥
avadhapurī raghunandana āye ।
mandira mandira maṃgala chāye ॥
माताओं को किया प्रणाम ।
पतिल्पावन सीताराम ॥97॥
mātāoṃ ko kiyā praṇāma ।
patilpāvana sītārāma ॥97॥
भाई भरत को गले लगाया ।
सिंहासन बैठे रघुराया ॥
bhāī bharata ko gale lagāyā ।
siṃhāsana baiṭhe raghurāyā ॥
जग ने कहा, हैं राजा राम ।
पतितपावन सीताराम ॥98॥
jaga ne kahā, haiṃ rājā rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥98॥
सब भूमि विप्रो को दीन्हीं ।
विप्रों ने वापस दे दीन्हीं ॥
saba bhūmi vipro ko dīnhīṃ ।
viproṃ ne vāpasa de dīnhīṃ ॥
हम तो भजन करेंगे राम ।
पतितपावन सीताराम॥99॥
hama to bhajana kareṃge rāma ।
patitapāvana sītārāma॥99॥
धोबी ने धोबन धमकाई ।
रामचन्द्र ने यह सुन पाई ॥
dhobī ne dhobana dhamakāī ।
rāmacandra ne yaha suna pāī ॥
वन में सीता भेजी राम ।
पतितपावन सीताराम ॥100॥
vana meṃ sītā bhejī rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥100॥
बाल्मीकि आश्रम में आई ।
लव व कुश हुए दो भाई ॥
bālmīki āśrama meṃ āī ।
lava va kuśa hue do bhāī ॥
धीर वीर ज्ञानी बलवान ।
पतितपावन सीताराम ॥101॥
dhīra vīra jñānī balavāna ।
patitapāvana sītārāma॥101॥
अश्वमेघ यज्ञ कीन्हा राम ।
सीता बिनु सब सूने काम ॥
aśvamegha yajña kīnhā rāma ।
sītā binu saba sūne kāma ॥
लव कुश वहाँ लियो पहचान ।
पतितपावन सीताराम ॥102॥
lava kuśa vahām̐ liyo pahacāna ।
patitapāvana sītārāma ॥102॥
सीता राम बिना अकुलाई ।
भूमि से यह विनय सुनाई ॥
sītā rāma binā akulāī ।
bhūmi se yaha vinaya sunāī ॥
मुझको अब दीजो विश्राम ।
पतितपावन सीताराम ॥103॥
mujhako aba dījo viśrāma ।
patitapāvana sītārāma ॥103॥
सीता भूमी माहि समाई ।
देखकर चिन्ता की रघुराई ॥
sītā bhūmī māhi samāī ।
dekhakara cintā kī raghurāī ॥
बार-बार पछताये राम ।
पतितपावन सीताराम ॥104॥
bāra-bāra pachatāye rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥104॥
राम राज्य में सब सुख पावें ।
प्रेम मग्न हो हरि गुन गावें॥
rāma rājya meṃ saba sukha pāveṃ ।
prema magna ho hari guna gāveṃ॥
दुःख कलेश का रहा न नाम ।
पतितपावन सीताराम ॥105॥
duḥkha kaleśa kā rahā na nāma ।
patitapāvana sītārāma॥105॥
ग्यारह हजार वर्ष परयन्ता ।
राज कीन्ह श्री लक्ष्मी कंता ॥
gyāraha hajāra varṣa parayantā ।
rāja kīnha śrī lakṣmī kaṃtā ॥
फिर बैकुण्ठ पधारे राम ।
पतितपावन सीताराम ॥106॥
phira baikuṇṭha padhāre rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥106॥
अवधपुरी बैकुण्ठ सिधाई ।
नर-नारी सबने गति पाई ॥
avadhapurī baikuṇṭha sidhāī ।
nara-nārī sabane gati pāī ॥
शरनागत प्रतिपालक राम ।
पतितपावन सीताराम ॥107॥
śaranāgata pratipālaka rāma ।
patitapāvana sītārāma ॥107॥
श्याम सुन्दर’ ने लीला गाई ।
मेरी विनय सुनो रघुराई ॥
śyāma sundara’ ne līlā gānā ।
merī vinaya suno raghurāī ॥
भूलूँ नहीं तुम्हारा नाम ।
पतितपावन सीताराम ॥108॥
bhūlūm̐ nahīṃ tumhārā nāma ।
patitapāvana sītārāma ॥108॥
राम नाम और मंत्र जाप करने के चमत्कार और प्रभाव – राम नाम के टोटके
यदि आपको हमारी पोस्ट अच्छी लगी हो तो शेयर करे अपने बारे में कुछ पूछने के लिए पंडित सुरेश कुमार शास्त्री जी निचे दिए गए व्हाट्सप्प नंबर पर सम्पर्क करे
